کد محصول: 684
تعداد صفحه: 21 صفحه
نوع فایل: PDF,Word
قیمت: 31000 تومان
تعریف بهره وری
تولید کالاها و خدمات از ترکیب عوامل تولید (کار و مدیریت، سرمایه و زمین) صورت می گیرد. اگر مقدار تولید را به هریک از عوامل تولید تقسیم کنند، آنرا بهره وری عامل مربوط گویند. بهره وری کار عبارتست از نسبت تولید به عامل کار، بعبارت دیگر، بهره وری کار همان تولید سرانه کارگر است و نشان می دهد که هر کارگر بطور متوسط چقدر کالا و خدمات در واحد زمان تولید می کند. از آنجایی که ترکیب عوامل تولید، تابعی است از تکنولوژی، لذا چنانچه تکنولوژی «کاربر» باشد سهم عامل کار در ترکیب، بیشتر بوده و به علت تقسیم شدن میزان تولید بر تعداد بیشتر کار، بهره وری کمتر از زمانی خواهد بود که تکنولوژی مورد انتخاب در ترکیب عوامل، «سرمایه بر» باشد. پس در مقام مقایسه، بهره وری کار زمانی بیشتر خواهد بود که تکنولوژی تولید، سرمایه بر باشد. شاید این نتیجه به ذهن متبادر شود که راه حل ارتقاء بهره وری در ایران نیست و نه منظور این مقاله چنین است، و نه سمینار به خاطر آن برگزار شده است. بلکه منظور، بررسی بهره وری در سازمانهای دولتی و ارائه پیشنهادهایی جهت ارتقاء آن، تجزیه و تحلیل بهره وری کل با فرض ثابت بودن میزان عوامل تولید سرمایه و زمین است. اگر تولید را با q و عوامل بکار رفته در تولید را با کار و سرمایه نشان دهیم، تابع تولید را به صورت g می نویسیم و چنانچه سرمایه ثابت باشد، در اینصورت تولید کل با افزایش کار افزایش می یابد. اما این افزایش نمی تواند مستمر باشد زیرا تا زمانی که بهره وری نهایی عامل کار صعودی است بهره وری کل و بهره وری متوسط افزایش می یابد و پس از طی مراحلی جهت بهره وری کل، متوسط و نهایی تغییر پیدا می کند. روابط بین سه نوع بهره وری فوق را به صورت نمودارهای مقابل می توان نشان داد. همانطوریکه از این نمودارها معلوم است بهره وری متوسط دارای نقطه حداکثری است و بعد از آن علیرغم افزایش عامل متغیر، میزان آن تقلیل مییابد.
تاریخچه مختصر سازمان های دولتی ایران
سازمان به مثابه ظرفی است که شکل، محتوا و گنجایش آن باید متناسب با مظروف تعیین شود. مظروف سازمان دولتی از وظایف دولت نشأت می گیرد. وظایف دولت را قانون اساسی تعیین می کند. اگر معیار عقلانیت در کشور حاکم باشد، در این صورت هم رعایت قانون در جامعه اهمیت می یابد و هم سازماندهی براساس تعقل صورت می گیرد. به عبارت دیگر در چنین جامعه ای، دولت آن چیزی را که وظیفه اش است انجام می دهد و برای انجامش آنچنان ظرفی انتخاب می کند که واقعا مناسب است. پس بین سازماندهی و وظایف ارتباط تنگاتنگ است و عقلانیت حکم می کند که با رعایت اصول اقتصادی (یعنی بهینه یابی) این سازماندهی انجام و وظایف دولت نیز در ظرف مناسب انجام گیرد.
