کد محصول: 359
تعداد صفحه: 26 صفحه
نوع فایل: Word
قیمت: 31000 تومان
چکیده
در روان شناسی،انگیزش به شروع، جهت و شدت رفتار اطلاق می شود.انگیزش یک وضعیت پویا و موقتی است که بایستی از شخصیت یا هیجان تفکیک گردد.انگیزش، تمایل و علاقه به انجام چیزی است.یک شخص با انگیزش می تواند برخوردار از اهداف کوتاه مدت و یا بلند مدت باشد.
انگیزش حالتی است که تمایل به انجام عملی خاص را در فرد به وجود می آورد، چنین حالتی ممکن است حالت محرومیت (مثل گرسنگی)یا یک نظام ارزشی خاص، و یا یک اعتقاد عمیق مذهبی باشد.انگیزش می تواند به عنوان نیرویی جهت دهنده و پشتیبان در تمامی اعمال انسان در نظر گرفته شود.تمایلات و نیازهای افراد، تأثیری قوی و شگرف بر روی جهت رفتار دارد؛ این تأثیر پذیری، اشکال مختلفی از انگیزش از جمله انگیزش بیرونی،انگیزش درونی، انگیزش فیزیولوژیکی و انگیزش پیشرفت را بوجود می آورد. این مقاله با یک رویکرد توصیفی – تحلیلی به بررسی مولفه انگیزش و عوامل موثر برآن می پردازند. لذا با توجه به نکات فوق و تأثیری که انگیزش پیشرفت تحصیلی می تواند در رفتار داشته باشد. این مقاله در پی آن است که انگیزش، انواع آن، عوامل موثر بر آن و راهکارهایی را برای تقویت آن ارائه دهد.
مقدمه
برای اولین بار بحث انگیزش پیشرفت، به صورت علمی و تحت عنوان نیاز، توسط موری مطرح شد(بهرامی،۱۳۸۳).او برای انسان چندین نیاز را مطرح کرد که برخی زیستی و برخی روانی هستند.انگیزش پیشرفت یک نیاز اجتماعی است و عبارت از غلبه کردن بر موانع، رسیدن به استانداردهای عالی،رقابت با دیگران و پیشی گرفتن از آنها می باشد (دارابی،۱۳۸۰). انگیزش پیشرفت،یک ویژگی شخصیتی است که افراد از جهت آن با هم متفاوتند و بر اساس آن می توان رفتارهای خاصی را پیش بینی کرد.انگیزش پیشرفت،گرایشی برای پیشی گرفتن بر دیگران در جهت پیشرفت با توجه به ملاک های مشخص و تلاش برای کسب موفقیت می باشد.(شکر کن و باقری،۱۳۷۳).گیج و برلاینر (۱۹۸۴)انگیزش پیشرفت را به صورت یک میل یا علاقه به موفقیت کلی یا موفقیت در یک زمینه فعالیت خاص تعریف کرده اند.پژوهش های انجام شده در زمینه¬ی انگیزش پیشرفت نشان داده اند که افراد از لحاظ این نیاز تفاوت های زیادی با یکدیگر دارند.بعضی افراد دارای انگیزش سطح بالایی هستند و در رقابت با دیگران در کارهای خود برای کسب موفقیت تلاش زیادی می کنند. بعضی دیگر انگیزش چندانی به پیشرفت و موفقیت ندارند و از ترس شکست، آماده خطر کردن برای موفقیت نیستند(به نقل از سیف،۱۳۸۵).
